تفسیر گسل ها و شکستگی ها به عنوان یکی از مراحل کلیدی در تفسیر لرزه ای درک مناسبی از خواص ایستا و پویای مخزن ارایه می دهد. مطالعه نشانگرهای لرزه ای هندسی و ترکیب آنها بر اساس شبکه عصبی مصنوعی، سیستم های فازی و توسعه روش های شناسایی خودکار لبه مبتنی بر روش های هوش مصنوعی از جمله مطالعات انجام گرفته در خصوص شناسایی خودکار گسل ها و شکستگی ها است. در این مطالعه از تلفیق نتایج حاصل از شبکه عصبی مصنوعی پرسپترون چندلایه با الگوریتم پس انتشار و نشانگرهای لرزه ای غیرمتعارف (مانند نشانگرهای درستنمایی گسل، چگالی، قرابت و شیب شکستگی) جهت بهبود نتایج تفسیر ساختمانی استفاده شده است. طرحواره پیشنهادی بر روی یک داده مصنوعی دو بعدی با نسبت نشانک به نوفه 2 و یک داده لرزه نگاری سه بعدی در بردارنده رویداد گسلش اجرا شد. نتایج نشان داد که طرحواره پیشنهادی نسبت به نتایج حاصل از شبکه عصبی مصنوعی پرسپترون چندلایه، ضمن تاثیرپذیری کمتر نسبت به نوفه پس زمینه لبه های موجود در داده های مورد مطالعه را با تفکیک پذیری نسبتا بالایی شناسایی کرده است. انطباق نتایج حاصل از تلفیق شبکه عصبی مصنوعی پرسپترون چندلایه و نشانگر درستنمایی گسل با نتایج حاصل از وارون سازی رنگی داده لرزه ای، به عنوان یک روش وارون سازی کارآمد، حاکی از اعتبار بالای طرحواره پیشنهادی است. استخراج خودکار موقعیت فضایی صفحه گسلش در مقایسه با نتایج حاصل از تفسیر دستی، ضمن کاهش 70 درصد زمان تفسیر، تصویر دقیق تری از محدوده گسل مورد مطالعه ارایه داده است.

همدوسی لرزه ای نشانگری هندسی است که ارتباط زمانی و مکانی را با سایر نشانگرها برقرار می کند.هنگامی که این نشانگر بر روی داده های لرزه ای به کار برده می شود، پیوستگی بین دو یا تعداد بیشتری از ردلرزه های پنجره لرزه ای را نشان می دهد که این میزان پیوستگی لرزه ای، نشانه مستقیمی از پیوستگی زمین شناسی است. اختصاص یک کمیت محاسباتی مانند همدوسی روی یک مقیاس از صفر تا یک اجازه می دهد که پیوستگی لرزه ای مورد سنجش قرار گیرد و پدیده های زمین شناسی مانند گسل ها، کانال ها، دلتاهای مدفون، ریف ها، آتشفشان های گلی، رخساره های آبدار و غیره نمایان شوند. اندازه گیری های همدوسی در سه بعد تشابه ردلرزه به ردلرزه را بیان می کنند و بنابراین تغییرات قابل تفسیر را در این گونه موارد نشان می دهند. مناطقی از ردلرزه ها که بر اثر گسل ها یا سایر پدیده های زمین شناسی دچار تغییر شده اند، دارای شباهت کم تری با ردلرزه های مجاور خود هستند که نتیجه آن به تصویر درآمدن همدوسی کم برای این مناطق است. در این مقاله نشانگرهای همدوسی روی داده های لرزه ای سه بعدی میدان گازی خانگیران واقع در شمال شرق ایران اعمال می شوند تا توانایی آنها برای تفسیر بهتر پدیده های زمین شناسی مشخص شود. نتایج این تحقیق نشان دهنده کاربردی بودن این نشانگر روی داده های لرزه ای ایران است و تفسیر دقیق تر و کامل تری از داده ها را میسر می سازد.

سیگنال لرزه ای به هنگام انتشار در زمین به دلیل گذر از محیط هایی با ویژگی های کشسانی مختلف، محتوای بسامدی متغیر با زمان خواهد داشت. به بیان دیگر امواج لرزه ای عموما دارای ماهیتی ناپایا هستند. وجود مخازن هیدروکربور در مسیر انتشار امواج لرزه ای از جمله عواملی است که مولفه های بسامد بالای سیگنال لرزه ای را جذب کرده و پدیده ای بنام سایه بسامد پایین در مقطع لرزه ای ایجاد می کند. این پدیده در لرزه نگاری مستقیما نشانگر حضور هیدروکربور در منطقه است. وجود ناحیه خرد شده به خاطر گسلش عاملی دیگر برای کاهش بسامد غالب سیگنال لرزه ای است.هدف این مطالعه ردیابی ناهنجاری های بسامدی فوق در داده های واقعی حاصل از لرزه نگاری است. برای این منظور نشانگرهای بینابی لحظه ای داده های لرزه ای با استفاده از بیناب زمان- بسامد تبدیل موجک پیوسته و تبدیل فوریه زمان کوتاه محاسبه و نتیجه حاصل از آنها برای آشکارسازی مخزن هیدروکربور و گسل با یکدیگر مقایسه شده است. در مرحله بعدی برای افزایش سرعت محاسبات و استفاده از قدرت تفکیک بهینه تبدیل موجک پیوسته، نشانگر بسامد غالب لحظه ای مستقیما از مقیاس تعیین و بر روی همان مجموعه داده، اجرا شده است.

اگرچه بیش تر پژوهشگران حوزه گسترش هسته ای، آنارشی در سیستم بین الملل و تهدیدات محیطی را به عنوان اصلی ترین انگیزه دولت ها در تلاش برای دستیابی به تسلیحات کشتار جمعی مدنظر قرار می دهند؛ با این حال، در پاسخ به این پرسش که «چگونه تهدیدات امنیتی بر تصمیم دولت ها به اشاعه تاثیر می گذارد؟»، چارچوب تحلیلی منسجمی در دست نداریم.از این رو، مقاله حاضر، چارچوبی تحلیلی ارائه می دهد که با بررسی سه متغیر «سطح تهدیدات محیطی»، «قدرت نسبی کشور اشاعه گر» و «ضمانت امنیتی موثق»، نحوه کنش متقابل راهبردی این سه متغیر و برآیند تاثیر آن بر وضعیت هسته ای کشور اشاعه گر مورد بررسی قرار می گیرد. در پاسخ به این پرسش که «چرا برخی کشورها علی رغم مواجهه با تهدیدات امنیتی مخاطره آمیز، از اقدام در راستای هسته ای شدن اجتناب می کنند؟»، این فرضیه مطرح می شود که کشور اشاعه گری که از حمایت متحد هسته ای متعهد (استقرار تسلیحات هسته ای خارجی در خاک کشور اشاعه گر) برخوردار است، انگیزه ای برای هسته ای شدن ندارد که این چارچوب تحلیلی پیشنهادی با استفاده از الگوهای تاریخی توسعه هسته ای آزموده می شود.